Column - Het belastingplan van Trump is te eerlijk

[Bert-Jan]

President Trump stelt belastingverlagingen voor voor alle Amerikanen en alle Amerikaanse bedrijven. En toch is er kritiek. Het zou met name de rijken bevoordelen.

Wanneer de belasting met 1% omhoog gaat, treft dat iemand met een inkomen van 300.000 meer dan iemand met een inkomen van 40.000. De eerste gaat 3.000 meer belasting betalen en de laatste slechts 400 meer. Dit staat nog los van het feit dat belastingtarieven progressief zijn zodat hogere inkomens ook percentueel meer moeten betalen.

Belastingverhogingen treffen mensen met een hoog inkomen dus veel harder dan mensen met een laag inkomen. Dat kan niet anders wanneer je werkt met percentages van het inkomen. Dat heet fair en eerlijk.

De grote kritiek op de plannen van Trump is nu dat deze logica ook andersom werkt. Wanneer het belastingpercentage omlaag gaat, 'treft' dat de mensen met een hoger inkomen harder dan mensen met een laag inkomen.

En nu is datzelfde mechanisme opeens oneerlijk. Het is eerlijk als de hogere inkomens er last van hebben, het is oneerlijk als zij er voordeel van hebben.

Feitelijk is het niet oneerlijk maar simpelweg te eerlijk.

[Guido]

Voor iemand met een inkomen van 40.000 is 1% veel relevanter dan voor iemand met een inkomen van 300.000.

Een miljonair kan wellicht prima 100.000 missen. Voor iemand die maar 10 heeft is 1 relatief veel meer.

Ik heb niet de illusie dat ik het begrijp, maar volgens mij versterken de plannen de Lorenz-curve nadelig en wordt het voor de minder bedeelden nog lastiger om aansluiting te vinden.

[Annalies Janssens]

Zonder een mening of een oordeel te geven:

http://www.vrijspreker.nl/wp/2009/09/barkruk-economie-nederlands-belastingsysteem/

Barkruk economie: Nederlands belastingsysteem
Met het risico dat dit al eens gepubliceerd is op Vrijspreker, dan wellicht leuk voor nieuwere bezoekers. Humor met een kern van waarheid.

Stelt u zich eens voor. Een groep van 10 vrienden gaat elke dag in hetzelfde café een paar biertjes drinken en elke dag bedraagt de rekening voor de groep precies € 100,-. Als ze deze rekening zouden betalen volgens de principes van de belasting, zou dat er als volgt uitzien:

De vier armste vrienden zouden niets betalen.
De vijfde zou € 1,- betalen.
De zesde zou € 3,- betalen.
De zevende zou € 7,- betalen.
De achtste zou € 12,- betalen.
De negende zou € 18,- betalen.
De tiende (en de rijkste) zou € 59 betalen.
Dit dus geheel in de verhoudingen van de belastingbetalers in Nederland en ze besloten de rekening elke dag op deze wijze te vereffenen.

De dagen en weken gingen voorbij en elke dag dronken de tien vrienden enkele biertjes in het café, tot op een goede dag de cafébaas hun een grafiek liet zien met hoe goede klanten ze wel waren en dat hij had besloten hun groepje een vaste korting van 20% te geven. Dus vanaf die dag kostte het gezelig samenzijn nog maar € 80,- voor z'n tienen.

De vriendengroep hield vast aan het systeem om de rekening te betalen volgens het belastingsysteem, zoals ze altijd al deden. De armste vier mannen bleven onaangetast en hoefden niets te betalen. Maar hoe zat het met de andere zes vrienden; de betalende klanten? Hoe zouden zij elk hun deel moeten krijgen?

De € 20,- korting konden ze delen door 6, wat per betalende vriend een korting van € 3,33 zou opleveren. Maar dit kon niet gaan werken, want het zou betekenen dat de vijfde en de zesde vriend geld toe zouden krijgen om hun biertjes te drinken.

De cafébaas schoot de vrienden te hulp en stelde voor om de korting een beetje te verdelen, zodat iedereen een klein beetje van de korting kon profiteren, maar de vijfde en zesde vriend toch nog meebetaalden voor hun biertjes. Naar beste gevoel en inzicht verdeelde hij de € 20,- korting naar ieders draagkracht, teneinde iedereen mee te laten profiteren van een deel van de korting. Dat zag er als volgt uit:

De vijfde vriend hoefde, net als de armste vier, niets meer te betalen (€ 1,- minder, 100% korting).

De zesde vriend ging € 2,- betalen in plaats van de oorspronkelijke € 3,- (€ 1,- minder, 33% korting).

De zevende vriend ging € 5,- betalen in plaats van de oorspronkelijke € 7,- (€ 2,- minder, 28% korting).

De achtste vriend ging € 9,- betalen in plaats van de oorspronkelijke € 12,- (€ 3,- minder, 25% korting).

De negende vriend ging € 14,- betalen in plaats van de oorspronkelijke € 18,- (€ 4,- minder, 22% korting).

De tiende vriend ging € 50,- betalen in plaats van de oorspronkelijke € 59,- (€ 9,- minder, 15% korting).

Zo waren alle zes de betalende vrienden er beter van geworden én bovendien konden de armste vier vrienden nog steeds gratis drinken. Die avond dronken ze gezellig en met een goed gevoel hun biertjes.

Maar 's avonds, op weg naar huis, begonnen ze te denken en zich een en ander af te vragen:

De zesde vriend zei: "Hee, ik heb eigenlijk maar € 1,- voordeel uit die korting, terwijl hij € 9,- voordeel heeft", wijzend naar de tiende (de rijkste) vriend.
"Ja precies," zei de vijfde vriend, "Ik heb ook maar € 1,- korting en hij heeft inderdaad 9 keer zoveel korting. Dat is niet eerlijk."
"Dat is waar," riep de zevende vriend, "waarom krijgt hij € 9,- voordeel, terwijl ik maar € 2,- bespaar? De rijken hebben altijd geluk in dit soort zaken."
"Jaaa, maar ho eens eventjes," riepen de vier armste vrienden, "Wij hebben helemaal niets gekregen, geen enkel voordeeltje. Het systeem is altijd gebaseerd op de uitbuiting van de armsten."
De negen vrienden verzamelden zich rond de tiende (rijkste) vriend en sloegen hem in elkaar.

Logischerwijs kwam de tiende vriend de volgende dag niet meer opdagen bij het traditionele drinkgelag. De andere negen zaten zwijgend bij elkaar en dronken, zoals altijd, hun vaste aantal biertjes. Maar toen het tijd was om af te rekenen deden ze een interessante ontdekking: ze hadden nauwelijks genoeg geld bij zich om de helft van de rekening te betalen, laat staan de gehele rekening.

En zo, jongens en meisjes, journalisten en universiteitsprofessoren, is hoe ons belastingsysteem werkt. De mensen in de hoogste belastingschalen profiteren het meest van een belastingverlaging. Maar belast hen teveel, of val hen aan omdat ze rijk zijn, en ze zouden weleens in staking kunnen gaan, niet meer op komen dagen of zelfs weggaan naar landen, waar het belastingklimaat wat vriendelijker is.

[Bert-Jan]

Dit is precies wat ik bedoel.

[Guido]

Die biertjes zijn wel iets meer in verhouding. Het schijnt nu al zo te zijn dat de rijkste 8 personen meer kapitaal hebben dan de armste 50% van de wereldbevolking bij elkaar. De plannen van Trump trekken deze verhouding nog verder scheef lijkt me maar blijkbaar is het als superrijke erg lastig om genoeg te hebben.

[Bert-Jan]

Ongelijkheid is niet hetzelfde als onrechtvaardigheid.

Er is altijd ongelijkheid. Twee kinderen uit hetzelfde gezin hebben toch een unieke levensweg. Bovendien is de groep van rijken erg dynamisch. Los van de onzichtbaar rijken, bestaat de groep van rijken uit steeds andere mensen. Ik ben redelijk rijk maar of mijn kinderen dat zullen worden, is maar de vraag.

De 80-20-regel. Deze regel zie je ook bij belastingen: 20% van de belastingbetalers brengen 80% van de belastingen op. Die 20% is geen eeuwen oude familie clan. Vandaag zit ik er in. Morgen iemand anders. Dat zal altijd zo zijn. En laten we blij zijn dat er altijd een groep is die zo'n beetje alle kosten op zich neemt.

Streven naar gelijkheid van uitkomst (zorg dat iedereen hetzelfde overhoudt) is zeer kwalijk. Daar kom je nooit op uit.

The worst form of inequality is to try to make unequal things equal

[Guido]

Ik zeg ook niet dat we het gelijk moeten trekken.. integendeel. Trump versterkt de ongelijkheid hiermee volgens mij. Gevolg kan zijn dat de middenklasse hierdoor straks verdwijnt. Zonder sterke middenklasse beperkt dit de mogelijkheid voor individuen en kleinere ondernemingen om zich te profileren. Schijnt.. we hebben immers geen idee.

[Bert-Jan]

George Orwell in Down and Out in Paris and London

"The mass of the rich and the poor are differentiated by their incomes and nothing else, and the average
millionaire is only the average dishwasher dressed in a new suit. Change places, and handy dandy, which is the justice, which is the thief?"

[nico]

Tja en blijft de vraag wat is rijk?
Voor de 1 is 100 euro al rijk en de ander bukt niet eens voor honderd euro.
Je kan natuurlijk ook alle belasting opheffen en zeggen zorg maar voor je zelf. Ben bang dat er dan hele vervelende dingen gaan gebeuren zoals in je mooie voorbeeld.
In ieder geval hebben de Amerikanen weer een idioot op de troon gezet (of waren het de Russen).
Daar hebben ze patent op (op Obama na dan) en nu Ophra nog een zeteltje geven en de gekte is compleet. Zou je daar willen wonen waar iedere gefrustreerde puber en idioot met een geladen wapen op zak mag lopen?

Nee ik voel me rijk hier in Nederland, zelfs als ik straks weer honderden euro`s zorgpremie kwijt ben. Zelfs als ik de energierekening weer met 15% zie stijgen, zelfs als ik een lening moet afsluiten om mijn kinderen naar een hoge school te kunnen sturen en zelfs mijn pensioenberekening aangeeft dat ik vanaf mijn 71e pas pensioen kan en die uitkering volgens de laatste grafieken is gehalveerd tov 8 jaar geleden. 
Ik heb mijn steentje ook dit jaar weer bijgedragen aan de Nederlandse economie en ben niet alleen financieel uitgekleed maar ook trots op dit land.

Er blijven natuurlijk altijd puntjes van kritiek, Als we nu eens die 1,4MLRD dividendbelasting en al die big business belasting dealtjes ook gewoon echt gaan heffen zou er al meer vrede mee zijn.
Het is vaak niet dat er belasting betaald moet worden en ook nog niet eens zozeer de verdeling maar het belangrijkste wat de ongelijkheid en onbegrip in de hand werkt is het handje klap en" laat maar zitten voor deze keer" beleid door de belasting heffer. waarom zij maar een deel betalen  en ik de volle mep.
Als de afspraken ( beleid) worden nagekomen en worden uitgevoerd zal het begrip een stuk hoger zijn. En er blijft genoeg over voor de dividenders.

Met een mooie kerstgedachte en eerste stapjes in het mooi belastingparadijs jaar 2018
Nog de beste wensen en komt allen tezamen.
grt Nico

[Bert-Jan]

Mooie reactie.

[Guido]

En zo is het maar net Nico. Fijn 2018